Düşmənə arxa çevirməyən kişi... Zaur ƏHMƏD

Zaur ƏHMƏD

Düz 25 il ötür, o acı, amma qürurlu gündən. Bu gün Atam Şəhid Əhmədin uca məqama yetişdiyi günün 25 ili tamam olur.

İnanılmaz ağır, acı, çətin günlər olub. Hətta əsrə bərabər çətin günlər... Amma keçib, hər ağırlıqdan, çətinlikdən daha möhkəm, daha əzmli çıxdım. Zatən elə bir kişinin başqa cür oğlu ola bilməzdi. Haqqım da yox idi, sınmaya, əyilməyə, əzilməyə...

Axı, o kişi ölüm qarşısında əyilməmişdi. Düşmənin üstünə dik getmişdi. Heç arxasına da baxmamışdı. Ölümün belə şərəflisindən seçmişdi. Sinəsini sipər vermiş, təki Vətən sağ olsun... Elə ilk gülləni də sinəsindən almışdı. Üç güllə... Üçü də ön tərəfdən... Nə yaxşı ki, arxadan güllə yaran olmayıb. Düşmənə arxa çevirməyən Böyük Kişi, ruhun şad olsun...

Tanrıdan bir diləyim var. Nə zamansa, görüşəndə başım qarşında yerə baxmasın. Alnıaçıq gələk, hüzuruna...

Hər Şəhidlər Xiyabanına gələndə utanıram sizdən. Solunda 19 yaşlı şəhid Bəxtiyar var. Ən çox ondan utanıram. 35 yaşım var, amma Vətənin işğalına hələ də dözürəm, dözürük... Hər dəfə ziyarətinə gələndə oğul nəvəni də - Ərhunu da gətirirəm. Ki, qibləgahını, səcdəgahını, son mənzilini bilsin tanısın.

Ucaldığın zirvəyə and olsun ki, qisas günü gələndə canımı əsirgəsəm, namərdəm. Mənə qismət olmasa, Ərhun qisasını alar. Ya qisas alarıq, ya da yanına başıdik Şəhid balaların kimi gələrik...

Ruhun şad olsun, Şəhidliyinin 25 illiyi mübarək...

Allah bizə də səbr verməsin...