İşləyən şəhid ANA-ları və şəhidlərin həyat yoldaşları təqaüdə 65 yox, 55 yaşlarında çıxarılsınlar

Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin sədri Sahibə xanım Qafarovaya, Azərbaycan Respublikasının Baş naziri cənab Əli Əsədova
Müraciət
Xalqımız artıq dördüncü aydır ki, ölkəmizin müdrik rəhbəri, Ali Baş Komandanımız İlham Əliyevin rəhbərliyi altında Azərbaycan Milli Ordusunun tarixi, möhtəşəm Qələbəsinin böyük sevincini yaşamaqdadır. Bu misilsiz Qələbə minlərlə igidlərimizin qəhrəmanlıqları, şücaətləri, onların qanı və canı hesabına qazanılmışdır. Həm 1-ci Qarabağ savaşında, həm də sonuncu Vətən müharibəsində xalqımızın minlərlə oğlu, qızı şəhidlik zirvəsinə ucalmışlar. Onların hər birinin xatirəsi qədirbilən xalqımız üşün hər zaman əziz və unudulmazdır.

Övladlarını Vətən üçün mərd və igid kimi böyüdüb-tərbiyə edən anaların, ərlərini Vətən sevgisi ilə döyüşlərə qələbə arzusu-istəyi ilə yola salmış gənc qadınların qarşısında xalqımız ehtiramla baş əyir. Son müharibəmizdə onların hər biri Vətənə böyük məhəbbət və sədaqət nümunəsi göstərərək, azğın düşmənlə döyüşə yollanan oğullarının, atalarının, qardaşlarının, ərlərinin arxasınca göz yaşı yox, su səpərək, uğurlar arzuladılar, 30 ilə qədər həsrətində olduğumuz böyük Qələbə naminə ayrılığa və çətinliklərə mətanətlə dözdülər. Bu özü də ana və bacılarımızın Vətən sevgisindən irəli gələn mərdlik, qeyrət nümunəsi kimi yaddaşlardan heç vaxt silinməyəcək.
Müharibədə nə qədər analar oğul, bacılar – qardaş, övladlar - ata, gəlinlər - həyat yoldaşlarını əbədilik itirdilər. Çox təəssüf ki, qələbəyə aparan yol itkisiz olmur. Heyf ki, bu, qaçılmazdır...
Dövlətimiz və xalqımız hər bir şəhid və qazi ailəsini hər zaman ehtiramla yad edir. Yüksək vətənpərvərliyi, miIlətsevərliyi, qayğıkeşliyi ilə xalqımızın böyük məhəbbətini qazanmış ölkə rəhbərliyi – Prezidentimiz İlham Əliyev bütün şəhid ailələrini daim diqqətdə saxlayır, onlara hər cür yardım göstərir, ömürlük müavinətlə, mənzillə, torpaq sahəsi və s.-lə təmin edir. Ancaq bütün bunlarla yanaşı o da çox yaxşı və düzgün olardı ki, Vətənimizin azadlığı və müstəqilliyi uğrunda həlak olmuş bütün Azərbaycan oğullarının ailələrinin - şəhid analarının və həyat yoldaşları şəhid olan qadınların iş stajından asılı olmayaraq təqaüdə 65 yox, 55 yaşında çıxarılmalarına qərar verilsin.
Onsuz da ömürlük dərd-qəm istər-istəməz onların fiziki sağlamlığına təsirsiz qalmayacaq, onların qəddini hətta 50-55 yaşında da əyəcək, qocaldacaq, bəlkə heç bəziləri talelərinə düşmüş ömürlük dərd əlindən o yaşa da çata bilməyəcəklər (1-ci Qarabağ müharibəsində övladları şəhid olan tanıdığım analar vardı ki, heç 50 yaşına çatmadan dünyadan köçmüşlər). Odur ki, bizlərə əmanət olan şəhid analarının və şəhid xanımlarının təqaüdə 65 yox, 50-55 yaşlarında çıxmaları haqqında veriləcək qərar onların ağrı-acılarını yüngülləşdirməsə də, hər halda övlad-nəvə qayğılarını, problemlərini az da olsa azaldar və dövlətin, Prezidentin daim onların arxalarında olmalarına inamlarını daha da artırar, bundan böyük təskinlik, qürur duyarlar.
Özlərinin əzizlərini, ər və övlad dayaqlarını itirmiş anaların, dul qalmış gəlinlərin təqaüdə 50-55 yaşlarında çıxmaları onlara mühüm bir mənəvi təsəlli ola bilər (o da məlumdur ki, anaların və gəlinlərin ən azı yarıya qədəri işləmir və ya işsizdir, ona görə də onların təqaüdə erkən çıxmaları maliyyə baxımından dövlət üçün elə bir problem yaratmaz). İnanırıq ki, bununla bağlı veriləcək humanist qərar şəhid ruhlarını da sevindirər, xalq tərəfindən də böyük rəğbətlə qarşılanar.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, əvvəllər ağır işlərdə çalışanlar təqaüdə 50-55 yaşlarında göndərilirdilər, hərbi qulluqçular isə indi də 20-25 il xidmətdən sonra 40-45 yaşlarında təqaüdə çıxa bilirlər. Belə olduğu halda 25-30 il iş stajları olan şəhid anaları və şəhid xanımları niyə də təqaüdə 50-55 yaşlarında çıxmasınlar?

P.S. Bu, həm də qadınlar arasında işsizliyin müəyyən qədər azaldılmasında, onların işlə təminində mühüm rol oynaya bilər.

Rəhman ORXAN,
Respublikanın Əməkdar jurnalisti.