Adil Komutan! - Aygün Attar yazır

Allah hiç bir bacıya kara çerçeveli kardeş resmi paylaşmayı nasip etmesin.

Abimin karalarla çepeçevre kuşatılan şu resmini Suna Ablam göndermiş bana.

O Ablam ki, yıllar önce Moskovada Gorbaçovun elini sıkmaktan imtina etmişti, senin elinde benim halkımın kanı var diyerekten itmişti kos-kocaman Sovyetlerin başında duran şahsın elini, Adil Komutanın ablasına da bu yakışırdı...

26 gün önce uçtun aramızdan Abim, gözümün ışığı..

Işıksız kaldım...

Gençliğini, servetini, varını-yokunu Vatan için feda ettin, buna tüm Azerbaycan tanıktır; beş bacının günde beş yol sana kurban ettiği canını da Karabağ maçındaki ermeni bayrağının açılmasını kabul etmeyerek çatlayan kalbinle kurban ettin Vatana..

Milli Ordumuzun ilk kurucularındandın, Azerbaycanın profesyonel askeri birliğinin ilk komutanlarındandın, Karabağ Gazisiydin, gerçek bir Kahramandın, merhametli alicenap ve nevi şahsına münhasır bir İnsandın..

Senin bacın olmak şerefine eren beş kız kardeşin en küçüğü olan ben 30 yıldır yaşadığım Türkiyede hakikatı çatır-çatır savunmak için her şeye ve her kese kafa tutma cesaretini varlığının verdiği manevi güçten alıyormuşum meğerse..

Seninle birlikte gücüm, takatim gitti Abi, 26 gündür elim kolum kırılmış vaziyette pelte olmuş kalmışım...

Uzun dilimdin Abi, yanıp kül olan kalbimdin...

Bana acı nedir deseler düşünmeden senin yokluğunun yarattığı ve sensiz bir türlü doldurulamayan boşluğu tarif ederim...

Sensizliğin Seni anlattığı geceleri...

Sen olmadığın için Sensizleşen gündüzleri...

Resimlerde Seni aradığım Senli, mutlu günlerimizi...

Azerbaycanda ilk özel inşaat şirketini Sen kurdun ve o şirketi satarak kurduğun müdafaa destesi ile ailemizin tüm başı papaklılarını alıp Vatanı savunmaya gittin...

Ağdamın Gülablı köyünden olan rahmetli anam Zümrüt hanım "boy ay bala menim tabuta kim girejey bir başı papaklı galmadı" demişti...

Diğer erkek kardeşim, amcamın oğlu, Ablamın 16 yaşlı oğlu hepsi orada Cebhedeydi...

Türkiyeden yardıma gelenler vardı, Atilla bey, Mehmet bey... Onları ne çok anlatırdın Sen...

Adil Komutan!

Her anlamda Adildin, silah arkadaşların, onların evlatları seni yakinen tanıyanlar vefatından sonra hakkında öyle güzel şeyler anlattılar, yazdılar ki, ben şu konuya fazla girmeyeceğim, zaten sen de sevmezdin kendinden bahsetmeyi...

Ondandır ki, yalancı kahramanların reklam edildiği, olmayan kahramanlıkların rivayet edildiği, o günlerde evlatlarını Azerbaycandan kaçıranların bu gün Azerbaycan adına kahramanlık destanları uydurduğu ortamlardan hep uzak durdun, Abi...

Seni hiç bıkmadan Nureddin Hoca, Arif Paşa, Resul Mirheşimli, İlham Xelilov, Aydın Şükür, Şamil bey (Xocalıya Adalet), Vagif muallim, Şehid askerin rahmetli Arif beyin oğlu Atilla, dövüşen oğulların Hecer bacısı Sabire xanım, Ukraynadan Elxan bey, Agil Semedbeyli her fırsatta yazdılar, Türkiyeden omuz-omuza savaştığın Mehmet Çetinkurt anlattı henüz sen hayattayken..

Cavit İsmayıl, Nigar Ödebay, Sema Aksoy yazdılar senden sonra...

Ben seni yazamadım, Abi.

Ne kahramanlığını, ne şirketini milli orduya hibe ettiğini geçtim de İlimler Akademiyasındaki evini bile satarak Cebhe için silah-sursat aldığını, ne de AZERBAYCAN için kendini kurban ettiğini yazamadım...

KGB-nin zindanından kaçırılan dostun Arif Paşayı evinde sakladığını ben de her kes gibi Arif beyin senin arkanda yazdığı ağıt gibi veda yazısından öğrendim, Abi.

Nigar Ödebay doğru yazmış - Kahramanlar ölmüyor. Adil Komutan, manen hep bizimle olacaksın, ama fiziken yokluğun var ya, o yaman yakıyor ciğerimi Abi, kor ateş gibi yandıra-yandıra, köz-köz yapıyor kalbimi...

O güzel yüzünü bir daha göremeyecek olmam, alaycı tebessümünden mahrum kalıyor olacağımız gerçeği çok acı veriyor, çooook...

Doğum günün ailemizin tüm üyeleri tarafından her kesin öz evinde sana layık şekilde açılmış sofralarla kaydediliyordu her yıl...

2 Kasım senin Doğum günün, Abi...

Kasımın birinden ikisine geçen gece sen bu dünyaya gelmiş Heşimzadeler ailesini sevince garkeden bir mutluluk yaşanmıştı...

Tam 17 yıl sana kurbanlar kesilmişti.

Tam 59 yıl senin varlığın için şükürler edilmiş, sen odun-ateşin önünde cephede vuruşurken, sen Azerbaycan milli mücadelesi için hapislerde yatarken, sen yıllarca savaştıktan sonra Karabağ hala da Ermenistan işgalinde olduğundan "toy üstünde oğullar boşunamı şehit oldular" diyerek kalbinin yüzde yetmişini param-parça eden enfarktüs sonrası sana sunulan her türlü makam mevkiyi elinin tersiyle iterek inzivaya çekilirken... Doğum günün hep kutlanmıştı. Bu sene senin Doğum gününü sensiz kutlayacağız, Abi.

Azerbaycanda bu haftaki Cuma akşamı, Türkiyede ise 2 Kasım (Cumartesi) Ankara, Çankaya Cumhurbaşkanlığı köşkü karşısındaki Hasan Tanık camisinde ikindi namazı sonrasında (saat 15.30) okunacak Mevlut, hatmedilecek Kuran ve akabinde ihsan olarak ikram edilecek yemekle abim, Karabağ Gazisi, Adil Komutan Doğum gününde vefatının 28 gününde yad edilecektir.

Abimi tanıyan, şahsıma ve ailemize bu ağır acılı günümüzde dualarıyla destek olan, taziye ziyaretinde bulunan tüm dostlar davetlidir.

Doğum günün kutlu olsun, Abi.

Mekanın cennet olsun!

Not: Ben senin vefatını sana yakışır bir yazıyla yazamadım Abim...

Vatan ve gerçek Vatanseverler seni hakettiğin şekilde yazıyor ve yazacak Adil Komutan!

Şuşa Şehrinde mezarı esir Dedem Seyyit Elövset Ağa, Zengezurda mezarları esir Atam Mir Teyyub Ağa, emim Mir Celal ağaya uçan ruhunla selam götür, Abi.

En büyük hayalin işgal altındakı topraklara gitmekti, en azından ruhunla gide bildin.